Ιδού η απορία. Είμαι ένας Έλληνας που σιχάθηκε τους πολιτικούς, ένας Έλληνας των 300 ευρώ όπως εσύ. Των 300 ευρώ πλην παρακαλώ κάθε μήνα από το καλάθι της νοικοκυράς, των 300 ευρώ πλην στην αγκάλη του νοικοκύρη, 300 ευρώ λιγότερα από το μόχθο, από το μεροκάματο, κάτω στο καρνάγιο ή στο μερεμέτι της οικοδομής και αν.Γιατί Έλληνα τάχα απεργείς; Μήπως ήρθε η ώρα απλά να ΖΗΣΕΙΣ; Τι έκανες τούτη την Πρωτομαγιά; Κατέβηκες στην πορεία; Για ποιον λόγο; Μήπως η ζωή σου, μήπως η ζωή όλων μας θα ήταν καλύτερη, αν άνθρωπε, όχι, Έλληνα, αντί να κλείσεις τις κεντρικές οδικές αρτηρίες μπάλσαμο στην οικονομική και τουριστική ζωή του τόπου αυτού, μήπως λέγω, αν αφιέρωνες αυτήν και μόνο την ημέρα φυτεύοντας μια μανόλια στον κήπο σου, αν καθάριζες το πεζοδρόμιο μπροστά από την πόρτα σου, αν μοίραζες ζαχαρωτά στα παιδιά μας που λιποθυμάνε σαν τις ρετσινόμυγες στα διαλείμματα των σχολείων μας, αν έδινες μπαλόνια, πολύχρωμα σε αγνώστους, μια αγκαλιά, θέατρο δρόμου, στα φανάρια, και να πετάγονται οι Θείοι Βάνιες μπροστά στους έκπληκτους περαστικούς, πολύχρωμα κονφετί, ξυλοπόδαροι, παντομίμα, μήπως αν έκανες την Πρωτομαγιά μια γιορτή της ΖΩΗΣ και όχι ένα μνημόσυνο της μιζέριας τότε δεν πιστεύεις και εσύ ότι θα αξιοποιούσες την ημέρα καλύτερα;
Γιατί ΕΓΩ ξέρω ήδη τη σωστή απάντηση.
Τις προάλλες μου έφερε ο γιος μου την έκθεση που έπρεπε να γράψει, είχε τίτλο η Πρωτομαγιά. Πήραμε το χαρτί και αφού γράψαμε ένα "σε αγαπώ"το κάναμε σαΐτα πετώντας την από το παράθυρο. Κάποιος ίσως βρήκε αυτό το κομμάτι χαρτιού. Και για αυτόν θα σήμαινε απείρως περισσότερα από τις ανούσιες και προ πολλού νεκρές πορείες σας.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Ένας ανυπότακτος Έλλην.
